Mga kuwentong Panji

Ang mga kuwentong Panji (dating nabaybay na Pandji) ay isang siklo ng mga kuwentong Javanes, na nakasentro sa maalamat na prinsipe na may parehong pangalan mula sa Silangang Java, Indonesia. Kasama ng Ramayana at Mahabharata, ang mga kuwento ay ang batayan ng iba't ibang tula at isang genre ng wayang (papet sa anino) na kilala sa Silangang Java bilang wayang gedhog (ang kahulugan dito ay hindi malinaw, dahil ang "gedhog" ay nangangahulugang "tunog na humahampas").^[1] Ang mga kuwentong Panji ay naging inspirasyon ng mga tradisyonal na sayaw ng Indonesia, higit sa lahat ang mga sayaw na topeng (maskara) ng Cirebon at Malang, pati na rin ang sayaw-drama ng gambuh sa Bali. Lalo na sa paligid ng Kediri, ang iminungkahing tinubuang-bayan ng mga kuwento ng Panji, ang mga lokal na kuwento ay lumago at konektado sa hindi kilalang maalamat na pigura ni Totok Kerot.^[2] Ang mga kuwentong Panji ay lumaganap mula sa Silangang Java (Indonesia) upang maging isang mayamang mapagkukunan ng panitikan at drama sa buong Tangway ng Indochina (isang rehiyon na kinabibilangan ng modernong-panahong Thailand, Cambodia, Laos, Myanmar, South Vietnam) at pati Kamalayan.^[3]

1. ↑ Holt (1967), p. 124, who says the meaning is unclear. In this book, which is often cited as a reference, the word was misprinted as "godeg".
2. ↑ Timoer (1981)
3. ↑ Holt 1967. harv error: no target: CITEREFHolt1967 (help)